Η παράδοση της Χριστιανικής πίστεως στον αντικρατισμό

Σε αντίθεση με την συνήθη εικόνα που έχει καλλιεργηθεί στους αδαείς, η Χριστιανική πίστη, είναι πολύ πιο κοντά στον αντικρατισμό από ότι νομίζεται, και τα Ευαγγέλια βρίθουν από λιμπερταριανικές ρήσεις. 

Πέραν όμως από τον μη καταναγκασμό που την χαρακτηρίζει, και την ευλάβεια της προς την αρχή μη επιθέσεως, δεν διστάζει να αντισταθεί στον εκάστοτε κρατιστή όταν προσπαθήσει αυτός να παραβιάσει την θρησκευτική ελευθερία του Χριστιανού. 

Από τις Μυροφόρες που έγραψαν στα παλιά τους τα σανδάλια την απαγόρευση προσέλευσης στον Πανάγιο Τάφο και ξεκίνησαν κρυφά να πάνε να μυρώσουν το Άχραντον Σώμα Του Κυρίου, έτοιμες προφανώς να αντιμετωπίσουν την κουστωδία που φύλαττε τον Τάφο, τις κρυφές συναθροίσεις, την άρνηση επιστράτευσης για να λειτουργήσει η μηχανή του κιμά που λεγόταν αυτοκρατορία για να απωθήσει τα Γερμανικά φύλα (αυτούς που αιώνες μετά οι θαυμαστές του κρατισμού θα τα ονόμαζαν με θράσος "ανανεωτικό αίμα"), και κυρίως την άρνηση θεοποιήσεως του εκάστοτε Αυτοκράτορα. 

Ο Κρατικός μηχανισμός απαιτούσε από τους  Χριστιανούς να θυσιάσουν στα είδωλα του κράτους, με τον ίδιο τρόπου που απαιτεί σήμερα ο κρατιστής να μπαίνει πάνω από όλα το Σύνταγμα, η Δημοκρατία, οι Πανανθρώπινες Αρχές. 

Μάλιστα ο κρατιστής σήμερα, τολμά με θράσος να δίνει μαθήματα θεολογίας γεμάτα σοφίσματα, όπως το οτι η αποχή από την Θεία Κοινωνία, ακρογωνιαίο Μυστήριο της Χριστιανικής Πίστης, δεν μειώνει την πίστη του σκλαβωμένου φορολογούμενου, όπως το αρχαίο κρατικιστικό παλιοτόμαρο τoλμούσε να απαιτεί από τους Χριστιανούς να προσκυνήσουν και άλλους θεούς. 

Αυτό μαρτυρά ότι ο κρατισμός δεν αρκείται απλά στο να ληστεύει τους καρπούς της εργασίας μας, αλλά ηδονίζεται και στο να παραβιάζει την ελευθερία σκέψης μας. 

Στο τέλος της ημέρας, εξουσία έχει αυτός που έχει τον τελευταίο λόγο. Όταν κλείνουν ναούς και απαγορεύουν τέλεση μυστηρίων για έναν ιό, σε ανθρώπους που ετοιμάζονται να εορτάσουν την νεκρανάσταση, η Εκκλησία θα πρέπει να είναι έτοιμη να περάσει στην αντίσταση. Τι εμποδίζει τον κρατιστή από το να παρατείνει όσο γουστάρει την απαγόρευση, ή να την επαναλάβει κατά κόρον με ότι πρόφαση θέλει κάθε φορά;  

Οι πιστοί Χριστιανοί θα πρέπει να καταλάβουν ότι δεν πρέπει να αφήνουν τον κρατισμό να αποθρασύνεται, και πως ο Προφητάναξ Δαυίδ δεν έλεγε για πλάκα ό,τι έλεγε στους Ψαλμούς του...