Στὴν ἐποχὴ ὅπου οἱ ἄνθρωποι μορφώνονται ἀπὸ τὸ wikipedia ἀντὶ τῶν πανεπιστημίων, καὶ ὅλοι δηλώνουν εἰδήμονες ἔχοντας διαβάσει ἀποσπασματικὰ 2-3 ἐξυπνάδες, εἶναι εὔκολο νὰ ἐντυπωσιάσει κανεῖς τὸ πόπολο πετώντας ἀνοησίες. Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μὰρξ μέχρι σήμερα τὰ ἔργα πολιτικῆς φιλοσοφίας καὶ οἱ πολιτικὲς θεωρίες ἔπαψαν νὰ κρίνονται μὲ βάση τὴν πρακτική τους ἐφαρογὴ καὶ πλέον ἀρκεῖ ἕνας ἐπώνυμος ἀμόρφωτος νὰ ἀναφέρει τὸ ὄνομα κάποιου ὑποτιθέμενου «διανοητή».
Αὐτὸ ἔγινε τὴν περασμένη ἐβδομάδα ὅταν ὁ Τσίπρας ἔκανε μία ἀναφορὰ στὴν «ὁλιγαρκὴ ἀφθονία» τῆς θεωρίας τῆς ἀποανάπτυξης τοῦ γνωστοῦ παπαρολόγου Serge Latouche. Μετὰ τὴν ἐπίκληση τοῦ Τσίπρα στὸν Latouche βγῆκαν ὅλοι οἱ παντογνῶστες τοῦ facebook νὰ ἐπιδείξουν τὴν ἡμιμάθειά τους ἀναπαράγοντας ὅ,τι γνώριζαν περὶ αὐτοῦ, δηλαδὴ τὶς ἐπιφανειακὲς πληροφορίες ποὺ πρόλαβαν νὰ Googlάρουν.
Καὶ ἐπειδὴ ἀκόμη καὶ ἡ ἀνάγνωση τοῦ Wikipedia εἶναι δύσκολη γιὰ πολλοὺς ἐκ τῶν συμπολιτῶν μας, οἱ περισσότεροι ἀρκέστηκαν στὸ νὰ γνωρίσουν τὸν Latouche ἀπὸ τὴν τηλεοπτικὴ ἐκπομπὴ ἑνὸς τοπικοῦ καναλιοῦ τῆς Κρήτης, ὅπου ὁ Latouche ἔδωσε συνέντευξη τὸ 2011. Στὴν συγκεκριμένη τηλεοπτικὴ ἐμφάνιση τοῦ γάλλου παπαρολόγου/φιλοσόφου, αἴσθηση ἔκανε ἡ ἀναφορά του γιὰ αὐτονομία τῆς Κρήτης, κάτι στὸ ὀποῖο ἐπικεντρώθηκαν πολλοὶ ἐκπρόσωποι τῆς ἀντιπολιτεύσεως.
Ἡ ἰδεολογικὴ γύμνια τοῦ αὐτοαποκαλούμενου φιλοσόφου εἶναι ἐμφανὴς σὲ ὁποιονδήποτε κάτσει νὰ μελετήσει σοβαρὰ αὐτὴν τὴν περίπτωση. Οἱ ἐπιρροές του ἀπὸ τὸν Κορνήλιο Καστοριάδη εἶναι ἐμφανεῖς, ὅπως ἐμφανεῖς εἶναι καὶ οἱ σοσιαλιστικές του ἰδεοληψίες. Γιὰ παράδειγμα ἀντιμετωπίζει τὴν Καστοριαδικὴ θεωρία τῆς αὐτονομίας ὡς ἕνα δικαίωμα πρὸς τὴν αὐτοδιάθεση, χωρὶς νὰ ἐξετάζει τοὺς διάφορους κοινωνικοπολιτικούς, ἰδιοσυγκρασιακοὺς καὶ γεωπολιτικοὺς παράγοντες ποὺ συνυπάρχουν. Γιὰ τὸν Latouche (ὅπως καὶ γιὰ τὸν Καστοριάδη) ὁ καθένας (σὲ συλλογικὸ ἐπίπεδο) ἔχει τὸ ἀναφαίρετο δικαίωμα νὰ ἀσκήσει τὴν αὐτονομία, καὶ θεωρεῖ δεδομένο ὅτι θὰ πετύχει διότι δὲν ὑπάρχουν διαφορὲς ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους. Γιὰ τὴν Κρήτη συγκεκριμένα, θεωρεῖ πὼς ἡ αὐτάρκειά της σὲ ἀγροτικὰ προϊόντα εἶναι ἀρκετὴ ὥστε νὰ ἐπιτύχει αὐτοδιάθεση χωρὶς προβλήματα.
Προφανῶς γιὰ τὸν Latouche οἱ Μαορὶ τῆς Νέας Ζηλανδίας εἶχαν ἕνα ἐπιτυχημένο οἰκονομικὸ μοντέλο τὸ ὁποῖο κατέστρεψαν οἱ κακοὶ ἰμπεριαλιστὲς Εὐρωπαίοι. Διότι γιὰ τοὺς ἰδεοληπτικοὺς κομμουνιστὲς ὅπως ὁ Καστοριάδης καὶ ὁ Latouche, πάντα κάποιος ἐξωτερικὸς σατανικὸς παράγοντας φταίει γιὰ τὴν ἐπαναλαμβανόμενη ἀποτυχία τῶν μαρξιστικῶν ἰδεῶν τους, καὶ πρὸς Θεοῦ σὲ καμία περίπτωση οἱ βλακῶδεις ἀντιλήψεις των...
Ἡ ἐν Ἑλλάδι ἀριστερά, μετὰ τὴν ὑπερπαραγωγὴ τῆς Βαρουφακικῆς δημιουργικῆς ἀσάφειας, βρῆκε ἄλλη σαχλαμάρα νὰ στηρίξει τὶς ἠλίθιες ἰδέες της. Διότι ἡ ἀριστερὰ ποὺ σιχαίνεται τὴν ἀριστεία, δίνει τὸ δικαίωμα στὸν κάθε καημένο νὰ γίνει φιλόσοφος.
Ὅσον ἀφορᾶ τὸ ζἠτημα τῆς αὐτονομήσεως τῆς Κρήτης ὑπὸ τὸ πρίσμα τῶν Small States Studies, εἶναι ἀδύνατη γιὰ λόγους ἰδιοσυγκρασίας. Οἱ Κρῆτες ἔχουν ἀναπτύξει ἕναν πελατειακὸ τρόπο πολιτικῆς σκέψης ποὺ τοὺς καθιστᾶ ἀνίκανους πρὸς αὐτοδιάθεση. Διότι χωρὶς ἕνα ΠΑΣΟΚ ἢ ΣΥΡΙΖΑ νὰ βολεύει τὸ παιδὶ τοῦ μέσου Κρητικοῦ στὸ δημόσιο, πῶς θά ἐπιβιώσουν; Ὁ σοσιαλιστικὸς τρόπος σκέψεως ποὺ ἀνἐκαθεν εἶχαν οἱ Κρητικοί, λειτουργεῖ μόνο ἐντὸς ἑνὸς μεγάλου δυσκίνητου κράτους καὶ μίας ἐπιδοματικῆς πολιτικῆς.
Ἂν ὑπάρχει κάποια περιοχὴ στὴν Ἑλλάδα ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ προοδεύσει ἀκολουθώντας διαφορετικὴ πορεία ἀπὸ αὐτὴν τοῦ Ἑλλαδίτικου κράτους τῶν Ἀθηνῶν, εἶναι τὰ Ἰόνια Νησιά. Οἱ Ἑπτανήσιοι: α) ἔχουν ἔντονο τὸ αἴσθημα τῆς αὐτοδιοικήσεως, β) σὲ πολλὲς περιοχὲς κρατοῦν ἀκόμα τοὺς τίτλους τῆς Ἐπτανήσου Πολιτείας, γ) ἔχουν πιὸ ἀνεπτυγμένο τὸ ἐπιχειρεῖν ἀντὶ τοῦ παρασιτικοῦ δημοσιοϋπαλληλισμοῦ, δ) δὲν ἀντιμετωπίζουν κάποια ἐξωτερικὴ ἀπειλὴ ὅπως τὰ νησιὰ τοῦ Αἰγαίου ἀπὸ τὴν Τουρκία, ε) ἔχουν ἀποδεδειγμένα φιλελληνικὰ αἰσθήματα καὶ ἡ ὁποιαδήποτε αὐτονομία ἢ καὶ πλήρης ἀπόσχιση δὲν θὰ ἐπιρρέαζε ἀρνητικὰ τὶς σχέσεις τοῦ νεοσύστατου κράτους μὲ τὴν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα.
Ἡ αὐτονόμηση ἑνὸς Ἑλληνικοῦ ἐδάφους δὲν θᾶ πρέπει νὰ μᾶς τρομάζει οὔτε νὰ ἀποτελεῖ ταμποῦ, ἀρκεῖ νὰ λαμβάνονται ὑπ ὅψιν ὅλοι οἱ παράγοντες. Πχ ἡ αὐτονόμιση τῆς Θράκης, τῆς Κρήτης ἢ κάποιου νησιοῦ τοῦ Αἱγαίου θὰ ἦταν βούτυρο στὸ ψωμὶ τῆς Τουρκίας καὶ τῶν διεκδικήσεῶν της. Ἀπὸ τὴν ἄλλη ὅμως, ἡ ἐπανασύσταση τῆς Ἐπτανήσου Πολιτείας θὰ λειτουργοῦσε πρὸς τὸ συμφέρον, ὄχι μόνο τῶν ἰδίων τῶν κατοίκων τῶν Ἰονίων Νήσων, ἀλλὰ καὶ τοῦ μέσου Ἕλληνα ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἔχει τὶς καταθέσεις του ἀσφαλεῖς σὲ μία offshore ἐταιρία σὲ κάποιο νησί τοῦ Ἰονίου, προστατεύοντας τὴν περιουσία του ἀπὸ τὰ σοσιαλιστικὰ κοράκια τοῦ Ἑλλαδίτικου κρατισμοῦ...
