Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2020

Η παρεκλίνουσα σεξουαλική συμπεριφορά των Πακιστανών

 


Η χθεσινή ανάρτηση του κυρίου Θάνου Τζήμερου ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, ακόμα και μέσα στο ίδιο του το κόμμα. Εκτός των επικριτών πολιτικών του αντιπάλων, εμφανίστηκαν πάλι οι συνηθισμένοι ηθικολόγοι που παρεξηγήθηκαν εξ αιτίας της «ακατάλληλης» εικόνας.

Βεβαίως, όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτές οι αντιδράσεις είναι εκ του πονηρού και αποπροσανατολίζουν το κοινό από το κυρίως πρόβλημα, που δεν είναι άλλο από την διαστροφή μίας συγκεκριμένης μερίδας λαθρο-«επενδυτών». Υπό φυσιολογικές συνθήκες, η εικόνα ενός ζώου δεν θα έπρεπε να είναι ακατάλληλη, αφού τα ζώα εκ φύσεως είναι γυμνά και έχουν ακάλυπτα τα γεννητικά τους όργανα. Επειδή όμως είναι κοινό μυστικό ότι οι συγκεκριμένοι απρόσκλητοι επενδυτές έχουν μία έμφυτη ερωτική έλξη προς τα κακόμοιρα τετράποδα, η εικόνα που αναρτήθηκε από τον κύριο Τζήμερο είναι όντως αντριχιαστική και σοκαριστική.

Πολλοί προτιμούν να αποκρύπτουν ή να ωραιοποιούν την πραγματικότητα, είτε γιατί δεν θέλουν να χαλάσουν την ζαχαρένια τους, είτε γιατί συμμετέχουν στην μάσα από την επιδοτούμενη φιλανθρωπία. Όπως και να έχει πάντως, ο κύριος Τζήμερος ορθώς επέλεξε να σοκάρει εσκεμένα το πόπολο, αντί να προτιμήσει την «πολιτικά ορθή» οδό του χαϊδέματος των εισβολέων. Εξάλλου αυτό είναι που ξεχωρίζει τον κύριο Τζήμερο από τους υπόλοιπους πολιτικούς, και κατ επέκτασιν από την μάζα.

Και επειδή γράφτηκαν πολλά παραπλανητικά σχόλια που επικεντρώνονται στον καθωσπρεπισμό και όχι στην ουσία του προβλήματος, θα σας πω κι εγώ μερικές αλήθειες που θα ενοχλήσουν τα ευαίσθητα αυτιά των επαγγελματιών αντιρατσιστών και «ανθρωπιστών»:

Δεν είναι λίγοι αυτοί που αναρωτιούνται γιατί η παιδοφιλία, η νεκροφιλία, η κτηνοβασία, ο βιασμός και γενικώς η όποια παρεκλίνουσα σεξουαλική συμπεριφορά εμφανίζονται σε τόσο μεγάλο βαθμό στους Πακιστανούς και στους υπόλοιπους λαούς της ανατολής πέριξ της Ινδίας.

Μπορεί για εμάς που ήρθαμε προσφάτως σε επαφή με αυτούς τους πολιτισμούς να είναι κάτι το καινούριο, αλλά όσοι προέρχονται από ναυτικές οικογένειες είχαν ακούσει παλιότερα για τις συνήθειές τους. Στο βαπόρι δεν υπάρχει ιδιωτική ζωή όπως στα διαμερίσματα όπου στοιβάζονται, οπότε οι παλαιοί ναυτικοί είχαν έρθει σε επαφή με αυτές τις εξωτικές συνήθειες και πήραν το πρώτο σοκ πριν από εμάς.

Είναι γνωστό ότι όταν βρίσκονται πολλοί πακιστανοί άντρες σε κοινόβιο (βαπόρι, διαμέρισμα κτλ), κάθε βδομάδα κάποιος υποδύεται τον ρόλο της γυναίκας. Και όταν λέμε τον ρολο της γυναίκας, εννοούμε σε όλους τους τομείς: Πλένει τα πιάτα, συμμαζεύει το σπίτι, καθαρίζει και ικανοποιεί σεξουαλικώς τους υπόλοιπους. Την επόμενη βδομάδα φοράει κάποιος άλλος την κελεμπία και αναλαμβάνει εκείνος τα συζυγικά καθήκοντα.

Όσοι μένουμε σε γειτονιές με πακιστανούς, τους έχουμε δεί κάθε βδομάδα να κυκλοφορεί κάποιος άλλος ντυμένος με κελεμπία. Στην αρχή δεν γνώριζα τον λόγο, αλλά ένας φίλος ναυτικός μου εξήγησε το γιατί, κάτι το οποίο επιβεβαίωσα και από άλλους συναδέρφους του.

Το φαινόμενο αυτό δεν είναι κάτι που εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια. Αν ανατρέξει κανείς στην καταγωγή των πακιστανών και σε πηγές που χρονολογούνται χιλιάδες χρόνια πίσω, θα διαπιστώσει πως ανέκαθεν είχαν την φήμη του διεστραμένου.

Το Πακιστάν ουσιαστικά ανήκε στην Ινδία, και με την αποχώρηση των Άγγλων το 1947 αναδύθηκε το πρόβλημα των θρησκευτικών διαφορών. Στην δυτική Ινδία όπου ο μουσουλμανικός πληθυσμός ήταν μεγαλύτερος, μετακινήθηκαν σχεδόν όλοι οι ισλαμιστές της Ινδικής χερσονήσου και δημιούργησαν ένα σχεδόν αμιγώς Ισλαμικό κράτος.

 

Αναφορές περί σεξουαλικής ανωμαλίας στα Ινδουιστικά κείμενα.

 

Στην Ινδία επικρατεί μέχρι σήμερα ο κοινωνικός διαχωρισμός μέσω των καστών. Οι κάστες δημιουργήθηκαν κατά τον εποικισμό των Ινδιών από τους Ινδοευρωπαίους και καθιερώθηκε ως ένα σύστημα προκειμένου να προφυλάξει τις φυλετικές διαφορές. Στους νοµους του Μανού αλλά και στο Ριγκ Βέδα (ένα από τα αρχαιότερα ιερά κείµενα του ινδουισµού) αναγράφεται:

«Ο Θεός γέννησε πρώτα τους Βραχµάνους από το στοµα του. Μετά, ο Θεός γέννησε απ’ τα µπράτσα του τους Ξατρίγια (τους πολεµιστές) για να προστατεύουν τους Βραχµάνους. Μετέ έβγαλε από την κοιλιά του τους Βέσναβ (Βαίσγια) για να κάνουν εµπόριο. Και τέλος, έβγαλε τους Σούντρ από τα πόδια του, για να υπηρετούν όλους τους από πάνω.»

Εκτός από τις παραπάνω κάστες, υπήρχαν και οι Ντάλιτ, οι άνθρωποι που δεν ανήκαν σε κάποια κάστα. Αυτοί ήταν οι πιο μιαροί, που οι ανήκοντες στις υπόλοιπες κάστες σιχαίνονταν ακόμα και να τους αγγίξουν (σε μετάφραση στα ελληνικά θα μπορούσαν να ονομαστούν «ανέγγιχτοι» ή «αθίγγανοι»). Όσοι τούς είχαν για εργάτες, τούς έβαζαν να κοιμούνται με τα ζώα στους στάβλους, και πιθανόν από εκεί να προέρχεται η αρρωστημένη συνήθεια της σεξουαλικής συνεβρέσεως με τετράποδα.

Στις Βέδες, στις Πουράνα και σε άλλα Ινδουιστικά κείμενα συναντάμε πολλές αναφορές σχετικά με την διαστροφή των κατώτερων καστών. Συγκεκριμένα στην Vamśānucaritam γίνονται αναφορές στην νεκροφιλία και νεκρολαγνία, όπου μέλη των κατώτερων καστών ζούνε με νεκρούς διότι μόνο αυτοί μπορούν να τους ανεχτούν. Έτσι, παντρεύονται και έχουν ερωτικές επαφές με νεκρούς, κάτι που προκαλεί την οργή των Θεών.

Στην Μαχαμπαράτα εντοπίζουμε παριπτώσεις παιδεραστίας. Στο 12ο βιβλίο της Μαχαμπαράτα, την Σάντι Πάρβα, αναφέρεται η συνήθεια των κατώτερων καστών να παντρεύονται όσο το δυνατόν μικρότερα κορίτσια ώστε να έχουν τον χρόνο να κάνουν πολλά παιδιά. Σε αυτήν τους την συνήθεια αποδίδονται οι πολυμελείς οικογένειες των αθιγγάνων (Ντάλιτ), κάτι το οποίο συναντάται και στους αθίγγανους που εμφανίστηκαν αιώνες αργότερα στον Βαλκανικό χώρο.

Επίσης, στην Vamana Purana όπου διαδραματίζεται στην Μουσουλμανική βόρεια Ινδία (την περιοχή όπου μέχρι σήμερα έχει τα περισσότερα περιστατικά βιασμών) αναφέρεται πως οι κατώτερες κάστες συνήθιζαν να χρησιμοποιούν τις γυναίκες τους ως ανταλλάξιμο είδος. Στην Mahatmya (κάτι σαν ταξιδιωτικός οδηγός των Ινδουιστικών Purana) της Βεγγάλης γίνονται ξεκάθαρες αναφορές περί έγγαμων γυναικών που εκπορνεύονται με τη βία από τους ίδιους τους συζύγους τους.

 

Πως και γιατί ασπάστηκαν οι Ντάλιτ το Ισλάμ;

 

Το σύστημα των καστών βοήθησε ώστε να κρατούνται αποστάσεις ανάμεσα στους εποίκους Ινδοευρωπαίους και στους γηγενείς των κατώτερων καστών (αφρικανικής καταγωγής) που προέβαιναν στις προαναφερθείσες αποτρόπαιες πράξεις. Με την διάδοση του Ισλάμ στην περιοχή περίπου κατά τον 9ο αιώνα, οι κατώτερες κάστες ασπάστηκαν τη νέα αυτή θρησκεία διότι τους υποσχόταν μια αταξική κοινωνία στην οποία δεν παίζει κανέναν ρόλο η καταγωγή. Έτσι, στην βορειοδυτική Ινδία και στις περιοχές όπου σήμερα εκτείνονται το Πακιστάν και ανατολικά προς το Μπαγκλαντές, οι κατώτερες κάστες των νεκρόφιλων, των βιαστών, των κτηνοβατών και των παιδεραστών αλλαξοπίστησαν χωρίς δεύτερη σκέψη.

Το Ισλάμ από την φύση του έδειχνε ανοχή σε θέματα σεξουαλικής διαστροφής, οπότε οι ανώμαλοι των κατώτερων καστών της Ινδίας προσαρμόστηκαν γρήγορα στα νέα δεδομένα, και με το πέρασμα των αιώνων το Πακιστάν έγινε μία από τις πιστές Ισλαμικές χώρες, κρατώντας τις βρωμερές ανώμαλες συνήθειες των προγόνων τους.




Τσίκας Δημήτριος