Ο Donald Trump, από την οπτική της επιστήμης των Διεθνών Σχέσεων, κατάφερε να δημιουργήσει μία νέα σχολή, μία νέα ιδεολογία θα τολμούσα να πω. Οι κινήσεις του δεν συμβαδίζουν με καμία από τις IR Theories, και στις διαπραγματεύσεις του ακολουθεί ανορθόδοξες μεθόδους. Έχει καταφέρει να εφαρμόσει τις τεχνικές διαπραγματεύσεων των επιχειρήσεων (Business Negotiating) σε επίπεδο Διεθνών Διαπραγματεύσεων (International negotiation).
Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε επιχειρηματίες διαφέρουν εν συγκρίσει με αυτές ανάμεσα σε αρχηγούς κρατών, διότι στην δεύτερη περίπτωση η όποια διαφωνία έχει διαφορετικές επιπτώσεις και πολλές φορές οδηγεί μέχρι και σε ένοπλη σύγκρουση. Αντιθέτως, στις επιχειρηματικές διαπραγματεύσεις το ρίσκο είναι αρκετά μικρότερο και οι εναλλακτικές επιλογές είναι περισσότερες.
Ο Donald Trump χρησιμοποίησε το ταλέντο του στο επιχειρείν και το εφάρμοσε στις Διεθνείς Σχέσεις. Όσο και αν τα ΜΜΕ πετούν λάσπη εναντίον του Donald Trump καυτηριάζοντας τις κινήσεις του, το αποτέλεσμα δικαιώνει τον Αμερικανό πρόεδρο: Το Κορεατικό ζήτημα έληξε μετά από μια μακροχρόνια διένεξη, το Ισλαμικό Κράτος πνέει τα λοίσθια, άνοιξε διαύλους επικοινωνίας με την Ρωσία, η οικονομία των ΗΠΑ καλπάζει, η ανεργία μειώνεται, και γενικώς η Αμερική γίνεται μεγάλη ξανά. Ακόμα και η ακύρωση της συμφωνίας με το Ιράν είναι μέρος της τακτικής του που θέλει να δίνει την εικόνα του απρόβλεπτου, κάτι που φάνηκε στην συνάντησή του με τον Πούτιν όπου του είπε ότι «ελπίζει κάποια στιγμή το Ιράν να μας τηλεφωνήσει και ίσως να καταλήξουμε σε μία νέα συμφωνία ή ίσως όχι». Την ίδια τακτική άλλωστε ακολούθησε και με τον Κιμ Γιονγκ Ουν που μέχρι την τελευταία στιγμή κανένας δεν ήξερε αν τελικά θα γίνει η συνάντηση. Ακόμα και οι φόροι που επέβαλε ο Trump στις εισαγωγές προϊόντων από την Ευρώπη, δεν επιβλήθηκαν διότι αρέσκεται στο να φορολογεί, αλλά ως ένα μέσο πίεσης προς την σοσιαλιστική Ευρώπη ώστε να σταματήσει επιτέλους αυτός ο αδικαιολόγητος φοροπόλεμος από πλευράς της.
Οι πολιτικές επιστήμες επί Trump εξελίχθηκαν και δημιουργήθηκε ένα νέο ερευνητικό πεδίο. Πλέον μιλάμε για έναν εθνικό καπιταλισμό σε ένα αλληλεπιδρών παγκόσμιο οικονομικό και γεωπολιτικό σύστημα. Και μάλιστα ο Donald Trump μέσα σε 2 χρόνια κατάφερε να αναθεωρήσει τις συμμαχίες και να αναδιαμορφώσει τον παγκόσμιο γεωπολιτικό χάρτη αμφισβητώντας το ΝΑΤΟ και συνάπτωντας συμμαχίες με χώρες που κανένας δεν θα το περίμενε μέχρι πρότινος.
Όλα δείχνουν ότι οι ιδεολογίες και οι συμμαχίες που θεωρούσαμε μέχρι σήμερα ως διεθνή πραγματικότητα, στο κοντινό μέλλον δεν θα υπάρχουν ή θα αλλάξουν μορφή. Ο Εθνικοκαπιταλισμός που εκφράζουν οι ΗΠΑ στην εποχή του Donald Trump προετοιμάζει το έδαφος προκειμένου να αντιμετωπιστεί το τελευταίο προπύργιο του σοσιαλιστικού κρατισμού, η Κίνα.
Αυτό που δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο είναι η στάση που θα κρατήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν και η Ευρώπη είναι παραδοσιακός σύμμαχος των ΗΠΑ, εντούτοις από τότε που ανέβηκε ο Trump στην εξουσία του ασκείται δριμεία κριτική από όλες ανεξαιρέτως τις χώρες της Ε.Ε.. Επίσης η πορεία που ακολουθεί η Ε.Ε. τα τελευταία χρόνια έχει εγκαθιδρύσει στην Γηραιά Ήπειρο ένα βραδυκίνητο γραφειοκρατικό τέρας το οποίο ιδεολογικά είναι πιο κοντά στην Σοσιαλιστική Κίνα παρά στην Εθνικοκαπιταλιστική Αμερική.
Ο εν εξελίξει Πλανητικός Πόλεμος που ο καθηγητής γεωπολιτικής του Πανεπιστημίου της Οττάβα, Δημήτρης Κιτσίκης, ισχυρίζεται ότι λαμβάνει χώρα, βρίσκεται στο αποκορύφωμά του. Οι συμμαχίες καθορίζονται, ο ιδεολογικός και γεωπολιτικός χάρτης αλλάζει με αστραπιαία ταχύτητα, και η Ελλάδα παραμένει απλός παρατηρητής ανίκανη να αντιληφθεί τις ευκαιρίες που ξεχύνονται εμπρός της.
Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε επιχειρηματίες διαφέρουν εν συγκρίσει με αυτές ανάμεσα σε αρχηγούς κρατών, διότι στην δεύτερη περίπτωση η όποια διαφωνία έχει διαφορετικές επιπτώσεις και πολλές φορές οδηγεί μέχρι και σε ένοπλη σύγκρουση. Αντιθέτως, στις επιχειρηματικές διαπραγματεύσεις το ρίσκο είναι αρκετά μικρότερο και οι εναλλακτικές επιλογές είναι περισσότερες.
Ο Donald Trump χρησιμοποίησε το ταλέντο του στο επιχειρείν και το εφάρμοσε στις Διεθνείς Σχέσεις. Όσο και αν τα ΜΜΕ πετούν λάσπη εναντίον του Donald Trump καυτηριάζοντας τις κινήσεις του, το αποτέλεσμα δικαιώνει τον Αμερικανό πρόεδρο: Το Κορεατικό ζήτημα έληξε μετά από μια μακροχρόνια διένεξη, το Ισλαμικό Κράτος πνέει τα λοίσθια, άνοιξε διαύλους επικοινωνίας με την Ρωσία, η οικονομία των ΗΠΑ καλπάζει, η ανεργία μειώνεται, και γενικώς η Αμερική γίνεται μεγάλη ξανά. Ακόμα και η ακύρωση της συμφωνίας με το Ιράν είναι μέρος της τακτικής του που θέλει να δίνει την εικόνα του απρόβλεπτου, κάτι που φάνηκε στην συνάντησή του με τον Πούτιν όπου του είπε ότι «ελπίζει κάποια στιγμή το Ιράν να μας τηλεφωνήσει και ίσως να καταλήξουμε σε μία νέα συμφωνία ή ίσως όχι». Την ίδια τακτική άλλωστε ακολούθησε και με τον Κιμ Γιονγκ Ουν που μέχρι την τελευταία στιγμή κανένας δεν ήξερε αν τελικά θα γίνει η συνάντηση. Ακόμα και οι φόροι που επέβαλε ο Trump στις εισαγωγές προϊόντων από την Ευρώπη, δεν επιβλήθηκαν διότι αρέσκεται στο να φορολογεί, αλλά ως ένα μέσο πίεσης προς την σοσιαλιστική Ευρώπη ώστε να σταματήσει επιτέλους αυτός ο αδικαιολόγητος φοροπόλεμος από πλευράς της.
Οι πολιτικές επιστήμες επί Trump εξελίχθηκαν και δημιουργήθηκε ένα νέο ερευνητικό πεδίο. Πλέον μιλάμε για έναν εθνικό καπιταλισμό σε ένα αλληλεπιδρών παγκόσμιο οικονομικό και γεωπολιτικό σύστημα. Και μάλιστα ο Donald Trump μέσα σε 2 χρόνια κατάφερε να αναθεωρήσει τις συμμαχίες και να αναδιαμορφώσει τον παγκόσμιο γεωπολιτικό χάρτη αμφισβητώντας το ΝΑΤΟ και συνάπτωντας συμμαχίες με χώρες που κανένας δεν θα το περίμενε μέχρι πρότινος.
Όλα δείχνουν ότι οι ιδεολογίες και οι συμμαχίες που θεωρούσαμε μέχρι σήμερα ως διεθνή πραγματικότητα, στο κοντινό μέλλον δεν θα υπάρχουν ή θα αλλάξουν μορφή. Ο Εθνικοκαπιταλισμός που εκφράζουν οι ΗΠΑ στην εποχή του Donald Trump προετοιμάζει το έδαφος προκειμένου να αντιμετωπιστεί το τελευταίο προπύργιο του σοσιαλιστικού κρατισμού, η Κίνα.
Αυτό που δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο είναι η στάση που θα κρατήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν και η Ευρώπη είναι παραδοσιακός σύμμαχος των ΗΠΑ, εντούτοις από τότε που ανέβηκε ο Trump στην εξουσία του ασκείται δριμεία κριτική από όλες ανεξαιρέτως τις χώρες της Ε.Ε.. Επίσης η πορεία που ακολουθεί η Ε.Ε. τα τελευταία χρόνια έχει εγκαθιδρύσει στην Γηραιά Ήπειρο ένα βραδυκίνητο γραφειοκρατικό τέρας το οποίο ιδεολογικά είναι πιο κοντά στην Σοσιαλιστική Κίνα παρά στην Εθνικοκαπιταλιστική Αμερική.
Ο εν εξελίξει Πλανητικός Πόλεμος που ο καθηγητής γεωπολιτικής του Πανεπιστημίου της Οττάβα, Δημήτρης Κιτσίκης, ισχυρίζεται ότι λαμβάνει χώρα, βρίσκεται στο αποκορύφωμά του. Οι συμμαχίες καθορίζονται, ο ιδεολογικός και γεωπολιτικός χάρτης αλλάζει με αστραπιαία ταχύτητα, και η Ελλάδα παραμένει απλός παρατηρητής ανίκανη να αντιληφθεί τις ευκαιρίες που ξεχύνονται εμπρός της.
πηγή: http://diesy.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου