Καὶ ἐνὼ ἡ κατάσταση στὴν Κορεατικὴ χερσόνησο μυρίζει μπαροῦτι, ἐμφανίζονται ὅλο καὶ περισσότεροι ὑποστηρικτὲς τῆς Βορείου Κορέας ποὺ βρίσκουν τὴν εὐκαιρία νὰ ἐκφράσουν τὸν ἀντιαμερικανισμό τους. Καὶ δὲν εἶναι μόνο οἱ κομμουνιστὲς οἱ ὁποίοι λυμαίνονται τὴν Σοβιετικὴ Δημοκρατία τῆς Ἑλλάδας, ἀλλὰ καὶ ἄτομα ἀπὸ τὸν ἐθνικιστικὸ ἢ ἀκόμα καὶ ἀπὸ τὸν δεξιὸ χῶρο.
Βεβαίως, ὑπάρχουν ἀρκετοὶ λόγοι ποὺ θὰ μπορούσαν νὰ δικαιολογήσουν τὸν ἀντιαμερικανισμὸ ποὺ στὴν Ἑλλάδα εἶναι δημοφιλής. Στὴν περίπτωση ὅμως τῆς Βορείου Κορέας τὰ πράγματα εἶναι σοβαρὰ καὶ δὲν χωράνε πειραματισμοὶ καὶ παιχνίδια. Πρόκειται γιὰ ἕνα λάθος τῆς ἱστορίας ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχε τερματιστεῖ μὲ κάθε κόστος τὸ 1950. Διότι ἡ Βόρεια Κορέα δὲν εἶναι ἀπλῶς ἕνα καθεστὼς-μαριονέτα τῆς ΕΣΣΔ, ἀλλὰ γνήσιος καὶ μοναδικὸς σήμερα συνεχιστὴς τῆς κομμουνιστικῆς παράνοιας.
Τὸ Κορεατικὸ ζήτημα προέκυψε μὲ τὴν λήξη τοῦ Β’ΠΠ καὶ τὴν ἧττα τῆς Ἰαπωνίας ἡ ὁποία κατεῖχε τὴν Κορεατικὴ χερσόνησο. Ἤδη, τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1943 στὴν διακήρυξη τοῦ Καΐρου, Ῥούσβελτ, Τσώρτσιλ καὶ Τσὰγκ Κάι Σὲκ συμφώνησαν στὴν ἀνεξαρτησία τῆς Κορέας, καὶ τὸν ἐπόμενο χρόνο, τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1944, ἐγκατεστάθη στὴν Κίνα προσωρινὴ κυβέρνηση.
Τὴν διακήρυξη τοῦ Καΐρου προσυπέγραψε καὶ ἡ Ῥωσία στὸ Πότσδαμ τὸ 1945, ὅταν καὶ αὐτὴ ἐκήρυξε τὸν πόλεμο κατὰ τῆς Ἰαπωνίας. Συγχρόνως ἀπεφασίσθη νὰ ἐπιτραπῇ εἰς τὰ Ῥωσικὰ στρατεύματα νὰ ἀπελευθερώσουν τὸ Βόρειο τμῆμα τῆς Κορέας, ἐνῷ οἱ Ἀμερικανοὶ θὰ ἀφόπλιζον τοῦς Ἰάπωνας εἰς τὸ Νότιον τμῆμα τῆς Κορέας. Τοιουτοτρόπως ὡρίσθη ὁ 38ος παράλληλος ὡς διαχωριστικὴ γραμμή, ἀπλῶς καὶ μόνον γιὰ τὴν παράδοσιν καὶ ἀφοπλισμὸν τῶν Ἰαπώνων.
Οἱ Ῥώσοι πρὸς ὑλοποίηση τῶν σχεδίων τους νὰ μεταβάλουν ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τὴν Βόρεια Κορέα σὲ «Σιδηροῦν Παραπέτασμα», ἀπαγόρευσαν τὴ διάβαση τῶν συνόρων πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις. Μὲ τὸν ἄφθονο καὶ σύγχρονο ὁπλισμὸ ποὺ παρέδοσαν οἱ Ἰάπωνες, ἄρχισαν ἀμέσως νὰ ἐξοπλίζουν τὸν κομμουνιστικὸ στρατὸ στὴν Βόρειο Κορέα, ἐνῷ οἱ διπλωμάτες τους φρόντιζαν νὰ κερδίζουν χρόνο στὶς συσκέψεις καὶ τὰ συμβούλια τῶν Δυτικῶν Δυνάμεων.
Ἀντιθέτως στὸ νότο ὁ λαὸς τῆς Κορέας κατέβαλε πᾶσαν προσπάθειαν πρὸς ἀποκατάστασιν τῆς ἐθνικῆς ἐνότητος καὶ ἀνεξαρτησίας. Ἡ Στρατιωτικὴ Διοίκηση τῶν ΗΠΑ εἶχε συγκεντρώσει τὶς προσπάθειές της στὴν ἀνασυγκρότηση τῆς οἰκονομίας τῆς χώρας καὶ τὴν προετοιμασία τῶν Κορεατῶν πρὸς αὐτοκυβέρνηση, ἀντίθετα δηλαδὴ μὲ τὴν Ῥωσία στὸν Βορρᾶ ἡ ὁποία προσπαθοῦσε νὰ ἐπιβάλει τὴν ἐγκατάσταση μίας κυβερνήσεως ἀνδρικέλων.
Μάλιστα, ἡ Ῥωσία τράβηξε ἀκόμα πιὸ πολὺ τὸ σχοινί, καὶ τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1945 στὴν σύσκεψη τῆς Μόσχας τὰ Κομμουνιστικὰ Κόμματα ἀποφάσισαν «…νὰ ἐγκαταστήσουν ἐν συνεννοήσει μὲ τὰ διάφορα Δημοκρατικὰ Κόμματα τῆς Κορέας, μίαν προσωρινὴν Κορεατικὴν Κυβέρνησιν δι’ ὁλόκληρον τὴν Κορέαν. Νὰ ἀσκήσουν ἐπὶ πέντε (5) ἔτη κηδεμονίαν ἐπὶ τῆς Κορέας.».
Ἡ τελευταία αὐτὴ ἀπόφαση τῆς κηδεμονίας, ἡ ὁποία ἐνεθύμιζεν εἰς τοὺς Κορεάτας τὸ Ἰαπωνικὸ Προτεκτοράτο τοῦ 1905-1910, προκάλεσε μεγάλες ἀντιδράσεις κυρίως στὴ Νότια Κορέα. Ἀντιθέτως στὴ Βόρεια Κορέα τὸ Κομμουνιστικὸ Κόμμα ἔδωσε ἐντολὴ στοὺς Κορεάτες νὰ δεχθοῦν τὴν ἐντολὴ τῆς Μόσχας ἐκβιαστικῶς. Κατόπιν ἡ Ῥωσία ἀξίωσε νὰ συμμετέχουν στὴν προσωρινὴ Κυβέρνηση μόνο τὰ κόμματα καὶ τὰ ἄτομα τὰ ὁποία εἶχαν δεχθεῖ τὴν ἀπόφαση τῆς Μόσχας, δηλαδὴ τὸ Κομμουνιστικὸ Κόμμα καὶ οἱ συνοδοιπόροι του. Συγχρόνως οἱ Ῥώσοι ἀπαγόρευσαν κάθε ἐπικοινωνία πέραν τοῦ 38ου παραλλήλου, καθιστώντας αὐτὸν ὡς ὄριο πολιτικοῦ διαχωρισμοῦ τῆς Κορέας. Ἔτσι, κατέστη ἀδύνατη, τόσο ἡ ἔνωση τῆς Κορέας, ὅσο καὶ ἡ συγκρότηση προσωρινῆς Κυβερνήσεως.
Κατόπιν αὐτῶν τῶν ἐξελίξεων, οἱ ΗΠΑ ἔφεραν τὸ ζήτημα στὴ γενικὴ Συνέλευση τοῦ ΟΗΕ τὴν 17ην Σεπτεμβρίου 1947, καὶ ὀρίστηκε μία προσωρινὴ ἐννεαμελὴς ἐπιτροπὴ (μὲ τὴ συμμετοχὴ καὶ Σοβιετικοῦ ἀντιπροσώπου) ὥστε νὰ ἐπιβλέψει τὴν διεξαγωγὴ ἐλεύθερων ἐκλογῶν πρὸς ἀνάδειξιν Ἐθνοσυνελεύσεως σὲ ὁλόκληρη τὴν Κορέα.
Ὁ Ρῶσος ὅμως Στρατιωτικὸς Διοικητὴς Βορείου Κορέας, δὲν ἐπέτρεψε τὴν εἴσοδο τῆς ἐπιτροπῆς τοῦ ΟΗΕ στὴ Βόρειο Κορέα, ἐνῷ συγχρόνως τὸ Κομμουνιστικὸ Κόμμα ἐπιδόθηκε σὲ μία τρομοκρατικοῦ τύπου προπαγάνδα στὴ Νότιο Κορέα. Παρ ὅλα αὐτὰ οἱ ἐκλογὲς διεξήχθησαν στὴ Νότιο Κορέα στὶς 10 Μαΐου 1948 μὲ συμμετοχὴ ποὺ ξεπέρασε τὸ 80%. Ἡ ἐκλεγείσα Ἐθνοσυνέλευση ἀνεκήρυξε τὴν Κορέα Δημοκρατία καὶ ἐξέλεξε πρόεδρο τὸν Σήγκμαν-Ῥῆ.
Ὁ ΟΗΕ ἀναγνώρισε τὴν κυβέρνηση τοῦ Σήγκμαν-Ῥῆ ὡς τὴ μοναδικὴ νόμιμη κυβέρνηση τῆς Κορέας καὶ τὰ Ἀμερικανικὰ στρατεύματα ἀπεσύρθησαν ἀπὸ τὴ Νότιο Κορέα τὸν ἐπόμενο χρόνο. Αὐτὸ ἦταν καὶ τὸ τραγικὸ λάθος τοῦ Ἀμερικανικοῦ στρατοῦ ποὺ ἄφησε τὸν λαὸ τῆς Κορέας ἀνυπεράσπιστο καὶ ἐκτεθειμένο στὶς φονικὲς ὀρέξεις τῶν αἱμοσταγῶν κομμουνιστῶν.
Οἱ Ῥῶσοι, ἀπὸ τοῦ Αὐγούστου τοῦ 1948, κατὰ τὴ συνήθη τακτική τους συνεκρότησαν τὴν Λαϊκὴ Δημοκρατία τῆς Βορείου Κορέας, καὶ διενήργησαν ἐκλογὲς μὲ ἕνα μόνο ψηφοδέλτιο καὶ ἄνευ οὐδεμιᾶς διεθνοῦς ἐπιβλέψεως. Ἐγκατέστησαν ὡς πρόεδρο ἕναν Κορεάτη πράκτορά τους ποὺ ἐκπαιδεύτηκε στὴν Μόσχα καὶ ἐξόπλισαν τὴν Βόρεια Κορέα μὲ ῥωσικὰ ἄρματα καὶ ἀεροπλάνα.
Ἀπὸ τὸ 1948 μέχρι τὸ ξέσπασμα τοῦ πολέμου τὸ 1950, ἡ Βόρεια Κορέα ἄσκησε ἔντονη προπαγάνδα στὸ ἐσωτερικὸ τῆς Νότιας Κορέας μέσω πρακτόρων, προκλήσεως ἀπεργιῶν, διαδηλώσεων καὶ λοιπων καταλυτικῶν μεθόδων, ἄνευ οὐσιώδους ἀποτελέσματος. Μέχρι ποὺ ἕνα πρωινὸ τοῦ Ἰουνίου 1950, οἱ κομμουνιστές, ἐκμεταλλευόμενοι τὴν ἀπουσία Ἀμερικανικῶν στρατευμάτων, εἰσέβαλαν αἰφνιδίως στὴ Νότια Κορέα.
Τὰ κόκκινα δίποδα κατέλαβαν ὁλόκληρη τὴν Κορεατικὴ χερσόνησο και, μέχρι νὰ συγκληθεῖ τὸ Συμβούλιο Ἀσφαλείας τοῦ ΟΗΕ καὶ νὰ ἀποφασίσει νὰ ἐπέμβει, οἱ ἀμυνόμενες νοτιοκορεατικὲς δυνάμεις ὁπισθοχώρησαν στὴν περιοχὴ τοῦ Πουσὰν στὴ νοτιοανατολικὴ Κορέα.
Ἡ ἀπόφαση τῆς 29ης Ἰουνίου 1950 τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας τοῦ ΟΗΕ ἔχει τεράστια ἱστορικὴ σημασία διότι γιὰ πρώτη (ἶσως καὶ μοναδικὴ) φορὰ τὰ κράτη ἐπενέβησαν γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουν τὴν κομμουνιστικὴ ἀπειλὴ ἐναντίον ἑνὸς ἐλευθέρου ἔθνους. Ἦταν τὰ πρώτα χρόνια μετὰ τὴν συγκρότηση τοῦ ΟΗΕ καὶ γι αὐτὸ ἡ κρίση τῶν ἐκπροσώπων ἦταν καθαρή, χωρὶς παρασκηνιακὲς βρώμικες διαδικασίες. Γιὰ πρώτη φορὰ τὰ Ἠνωμένα Ἔθνη ἐνήργησαν γιὰ τὸν σκοπὸ τὸν ὁποῖο δημιουργήθηκαν.
Τὰ ἔτη ποὺ ἀκολούθησαν ἦταν καθοριστικὰ γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα. Ἡ συμμαχία τῶν Ἐλευθέρων Ἐθνῶν ἐναντίον τῆς Κομμουνιστικῆς παράνοιας ἀνάγκασε τοὺς ὑπανθρώπους νὰ ὑποχωρήσουν καὶ νὰ περιοριστοῦν στὰ ἐδάφη ποὺ προέβλεπε ἡ ἀρχικὴ συμφωνία. Ὅσοι Κορεάτες εἶχαν τὴν τύχη νὰ βρίσκονται στὸ νότιο κομμάτι τῆς χῶρας, βίωσαν μιὰ οἰκονομικὴ ἄνθιση, μία ὑψηλῆς ποιότητος ζωή, μὲ ἀξιόλογο σύστημα ὑγείας, πανεπιστήμια ποὺ συγκαταλέγονται στὰ καλύτερα τοῦ κόσμου, κατὰ κεφαλὴν εἰσόδημα ποὺ θὰ ζήλευαν οἱ κάτοικοι ἀκόμα καὶ τοῦ δυτικοῦ κόσμου, καὶ ἕνα ἀπὸ τὰ ὑψηλότερα ΑΕΠ τῆς ὑφηλίου.
Ἀντίθετα, στὸ βόρειο μέρος τῆς χερσονήσου δὲν ὑπῆρξε καμία ἐξέλιξη ἀπὸ τὸ 1950 μέχρι σήμερα. Παρ ὅλο ποὺ τὰ ἐργοστάσια ἐνέργειας, ὁ ὀρυκτὸς πλοῦτος καὶ ἡ εὐφορη γῆ βρίσκονται στὴν Βόρειο Κορέα, ὁ λαὸς ὑποφέρει ἀπὸ τὴν ἀσιτία καὶ τὸ ἀπάνθρωπο καθεστώς. Δὲν ὑπάρχει κανενὸς εἴδους ἀτομικὴ ἐλευθερία καὶ ἡ κληρονομικὴ ἠγεσία ἀκολουθεῖ πιστὰ τὴν Σοβιετικὴ πολιτικὴ ποὺ χάραξε ὁ πρῶτος ἠγέτης τῆς χῶρας καὶ κατάσκοπος τῆς ΕΣΣΔ, Κὶμ Ἶλ Σοῦνγκ. Πρόκειται δηλαδὴ γιὰ μία τρύπα τῆς ἱστορίας ποὺ ἀρνείται πεισματικὰ νὰ κλείσει.
Ἡ λειτουργία τοῦ ΟΗΕ ἀπὸ τὸ 1950 ἔχει ἀλλάξει δραματικά. Ἀπὸ μία προσπάθεια τῶν ἐλευθέρων ἐθνῶν τῆς μεταπολεμικῆς Εὐρώπης (ὅσο ἐλεύθερα ἦταν τὰ ἔθνη μετα τὸν Β’ΠΠ) ἔχει καταντήσει νὰ εἶναι ἕνας διεφθαρμένος ὀργανισμὸς ποὺ ἐξυπηρετεῖ τὰ συμφέροντα τῶν ἰσχυροτέρων ἐκ τῶν μελῶν του οἱ ὁποίοι κινοῦν τὰ νήματα. Αὐτὸ ὅμως δὲν σημαίνει πὼς θὰ πρέπει ἀντιδραστικὰ νὰ ὑποστηρίξουμε τὸν ὁποιονδήποτε ἀντιτίθεται στὴν συμμορία τοῦ ΟΗΕ καὶ τῶν ΗΠΑ. Ὑπάρχουν περιπτώσεις ὅπως ἡ Βόρεια Κορέα καὶ ἡ Βενεζουέλα, οἱ ὁποῖες θὰ πρέπει νὰ συσπειρώσουν τὰ ἐλεύθερα ἔθνη τοῦ πλανήτη καὶ νὰ τὰ κάνουν νὰ ἐνωθοῦν ὡς μία γροθιὰ ἔτοιμη νὰ συντρίψουν τὸν κομμουνισμὸ ποὺ συνεχίζει νὰ ὑπάρχει σὲ πείσμα τῆς ἱστορίας καὶ τῆς λογικῆς.
Γι αὐτὸ καὶ στὴν σημερινὴ ἔνταση ἀνάμεσα στὶς ΗΠΑ καὶ στὴν Βόρεια Κορέα δὲν ὑπάρχει κἂν ζήτημα ἐπιλογῆς. Ὁ Πρόεδρος Donald Trump χειρίστηκε ἄψογα τὴν κρίση καὶ ἔτριξε τὰ δόντια στοὺς κόκκινους ὑπανθρώπους, οἱ ὁποίοι μὲ τὴ σειρά τους (μέσω τοῦ προέδρου τους) μάζεψαν τὴν οὐρὰ κάτω ἀπὸ τὰ σκέλια τους καὶ κρύφτηκαν πίσω στὴν κομμουνιστικὴ σφηκοφωλιά τους. Καὶ τὸ πιὸ γελοῖο τοῦ πράγματος εἶναι ἡ κριτικὴ ποὺ δέχτηκε ὁ Trump ἀπὸ τοὺς φιλελέδες τῶν social media καὶ τῶν ΜΜΕ γιὰ τὶς ἀπειλὲς ποὺ ἐκτόξευσε ἐναντίον τῆς Βορείου Κορέας, ἀντὶ νὰ ἀποδοκιμάσουν τὶς προκλήσεις τοῦ Κὶμ Γιὸνγκ Οὖν περὶ βομβαρδισμοῦ τῆς νήσου Γκουάμ…!
Γιὰ ὅσους δὲν κατάλαβαν τὶ ἔγινε τὶς προηγούμενες ἠμέρες: Ὁ Trump ἀπέτρεψε ἕναν πυρηνικὸ πόλεμο, καὶ ὡς σύγχρονος Douglas MacArthur ἔβαλε τοὺς κομμουνιστὲς στὴ θέση τους, καὶ μάλιστα χωρὶς νὰ πέσει οὔτε μιὰ σφαῖρα. Οἱ μέχρι τώρα ἐξελίξεις ἀποτελοῦν νίκη, ὄχι μόνο τοῦ Donald Trump, ἀλλὰ ὁλόκλητου τοῦ Δυτικοῦ κόσμου. Ἡ ὁλοκληρωτικὴ νίκη τῆς λογικῆς θὰ ἐπέλθει ὅταν τὸ τερατούργημα τῆς Βορείου Κορέας ἐξαφανιστεῖ καὶ ὁ κομμουνισμὸς μπεῖ στὸ χρονοντούλαπο τῆς ἱστορίας.
Δημήτριος Τσίκας
15 Αὐγούστου 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου